Film obrywa między innymi za to, ze jest naprawdę kiepską ekranizacją wybitnej serii gier. Fani mieszają film z błotem - i jak dla mnie jest to całkiem zrozumiałe.
Gra skupiała się głównie na budowaniu poczuciu osamotnienia, oddziaływaniu na gracza za pomocą elementów innych niż wyskakujące znikąd potwory (niesamowita zabawa psychiką odbiorcy za pomocą takich elementów jak: psychodeliczne dźwięki, ograniczony zasięg widzenia, niesamowita praca kamery która niejednokrotnie sprawiła, ze serce biło szybciej).
Do tego profanowanie takich postaci jak chociażby piramidogłowy - który był ucieleśnieniem poczucia winy głównego bohatera drugiej części gry, Jamesa i miał naprawdę głęboką genezę - w filmie natomiast stał się jakimś.... strażnikiem Silent Hill?! Co do diabła?!
Myślę ze gigantycznie spłycenie samego klimatu grozy i idei miasteczka sprawiło ze film jest co najwyżej średni.
Zamiast niesamowicie przerażającego horroru, w którym elementy akcji praktycznie nie istniały, a spotkanie z potworami były mniej straszne, niż chodzenie w samotności po pustych lokacjach - dostaliśmy film akcji z elementami horroru.
Typowa amerykańska ekranizacja gry, gdzie reżyser albo nie do końca potrafi, albo nie chce tego porządnie przedstawić - oddać klimatu Silent Hilla nie potrafił za grosz. Miał jakieś tam swoje prześwity, ale tylko tyle.